---

Achtergrond en conflictueuze gebeurtenis

De tweedeling van de samenleving en families tijdens de Corona-crisis leidde uiteraard tot massale speciale programma's voor een groot aantal mensen. Het onderstaande voorbeeld is een van de slechte gevallen waarbij een breuk in de familie ontstond als gevolg van de verschillende opvattingen.

Betrokkene was bij verschillende demonstraties voor vrijheid en grondrechten - tegen wat zij zag als massaal schadelijke maatregelen. Door de framing van de media werden deze demonstraties altijd gelijkgesteld met rechts, nazi's, ... hoewel dit absolute onzin was (zoals iedereen gemakkelijk kon zien als hij een van de vele livestreams van de scène had bekeken). Toch geloofde de meerderheid van de bevolking dit, inclusief haar eigen broers en zussen en hun partners, die haar vervolgens de ernstigste verwijten maakten.

Alle pogingen om het geschil op te lossen en uit te leggen dat zij, als jarenlange Groene stemmer, donateur van diverse liefdadigheidsorganisaties en in wezen een goedmoedig mens, nooit zou demonstreren met gewelddadige organisaties e.d. (en dat dit een verkeerde voorstelling van zaken was) mislukten, zodat er een breuk ontstond met de broers en zussen, hoewel zij elkaar voorheen tientallen jaren bijna wekelijks telefonisch hadden gesproken en een zeer harmonieuze relatie hadden.

Deze situatie was driekwart jaar lang bijna ondraaglijk voor haar en betekende een enorme turfoorlog (over al die "shit" rond de Corona-maatregelen) en/of identiteitsconflict (dat zij plotseling niet meer als mens/zus werd geaccepteerd, alleen omdat zij het niet eens was met het officiële dogma) binnen haar broers- en zussenkring, omdat zij daar absoluut geïsoleerd was met haar standpunt. Het aangetaste weefsel was de ectodermale kleine kromming van de maag, die behoort tot het Innerlijke Huid Schema (lichte overgevoeligheid in conflict-actieve fase). Zij merkte echter geen symptomen op tijdens de CA-fase, maar besteedde er ook weinig aandacht aan tijdens deze moeilijke periode.

Oplossing van het conflict

Zij had een andere zus die niet bij het geschil betrokken was en met wie zij ook af en toe telefonisch contact had. Ze confronteerde haar niet steeds met de kwestie. In april 2021 ontglipte haar echter hoe vreselijk ze zich al meer dan een half jaar voelde door de ruzie en de breuk met de andere broers en zussen. Dit gesprek was zeer opluchtend en werd gevolgd door begrip en acceptatie van deze zus. Ook al kon ze haar niet helpen met het probleem, ze stuurde haar een handgemaakt cadeau en deed haar daarmee een enorme plezier: minder vanwege het cadeau zelf, maar meer door dit mooie gebaar in haar ellendige situatie. Kort daarna hadden ze nog een fijn telefoongesprek - wat eindelijk een conflictoplossing voor haar was, nu was ze niet meer geïsoleerd in dit "broers- en zussengebied".
De volgende ochtend werd ze wakker met extreme uitputting, koorts, hoofdpijn, een lichte verkoudheid en misselijkheid. Ze bracht nu 2 weken volledig in bed door, bijna te uitgeput om naar het toilet te gaan, permanente zware misselijkheid vergezelde haar, zodat ze moest overschakelen op weinig vloeibaar voedsel en veel gewicht verloor.
De kleine kromming van de maag is in de conflictvrije fase gezwollen en ontstoken - en hoewel de gevoeligheid hier verminderd is, leidt de ontsteking tot de permanente misselijkheid, die vooral afhankelijk is van de positie en de mate van vulling.

Voorspellen van symptomen en prognose

Kort daarna spraken we elkaar aan de telefoon en analyseerden we haar geval in meer detail, want ze maakte zich steeds meer zorgen over haar vermagering zonder dat het einde van haar symptomen in zicht kwam. Ze had nog nooit in haar leven zo lang in bed gelegen door ziekte!

Het kostte een uur om de gebeurtenis van conflictoplossing (het telefoongesprek met haar jongere zus) te vinden en het verloop van het ZBS te reconstrueren - want zoals zo vaak het geval is, moet je het probleem vanuit heel andere richtingen benaderen totdat het plotseling "klikt" en het verband duidelijk is.

In dit geval was het resultaat van de analyse zeer bevredigend, want nu wisten we het:

De onderliggende conflictmassa was zeer groot (een half jaar zeer intens).

Volgens dit gegeven is de PCLA-fase (d.w.z. de tijd tot de epi-crisis) waarschijnlijk precies 3 weken.

Hierdoor kon ik de voorspelling doen, dat ik sterk vermoedde, dat ze zich het komende weekend (waarschijnlijk vrijdag) plotseling heel erg misselijk zal voelen (meer dan ooit tevoren tijdens de symptomen tot nu toe) en dat ze waarschijnlijk zal moeten overgeven. Als het zover is, kan ze blij zijn omdat de analyse dan met absolute zekerheid grotendeels juist zou zijn. De voorspelling is mogelijk omdat bij dergelijke lange conflicten de epi-crisis na precies 3 weken komt, waarbij dit maagslijmvlies plotseling overgaat op overgevoeligheid en daardoor de misselijkheid enorm toeneemt en pijnlijk is, plotseling overgeven is hier heel typisch.

Daarna zouden haar symptomen veel beter worden omdat ze dan in de PCLB-fase zit en de ontsteking/zwelling hier sterk afneemt.

Toch kan het nog vele weken duren voordat de symptomen volledig verdwenen zijn.


De voorspelling was bijna volledig juist:
Op vrijdag kwam de epi-crisis (precies 3 weken na conflictoplossing, wat ik nu veel heb gezien bij zulke grote intense conflicten), ze voelde zich plotseling ontzettend misselijk kort na het eten. Ze hing boven het toilet en had de volgende uren altijd een emmer bij zich - maar ze gaf nog steeds niet over. Ik vermoed dat dit komt doordat het bovenste deel van het slijmvlies (en mogelijk ook het cardia- (maagmond-) gebied) was aangetast, waar er minder contact is tussen maagzuur en voedsel in een rechtopstaande positie.
Bovendien was ze door de daaropvolgende terugval in hernieuwde vagotonie erg moe en sliep ze 3 uur lang. Vanaf dat moment waren de symptomen plotseling veel beter en kon zij normaal eten. De resterende lichte latente misselijkheid nam vanaf dat moment stap voor stap af.