---

De oorzaak/triggers
Dit geval is van een deelnemer aan onze "Praktijkcursus allergieën oplossen". Ook al was het geen "allergie" in de klassieke zin, het berustte op precies dezelfde mechanismen en was bijzonder boeiend: al 20 jaar lang waren er verschillende situaties in het leven van de deelnemer waarin hij reageerde met epilepsieachtige symptomen, wat een grote last was. Enerzijds als hij schrok. Anderzijds wanneer hij sterke emoties voelde zoals angst, verdriet, vermoeidheid of euforie. En, interessant genoeg, ook en heel heftig wanneer de hamstringreflextest werd uitgevoerd tijdens onderzoeken. Neurologische onderzoeken, fysiotherapie, magnesium en andere voedingssupplementen brachten geen verbetering.
De symptomen
De symptomen waren voornamelijk spasmen van de rug- en nekspieren, kaak en gezicht, bronchiale spieren met Ah-geluiden en armspieren met draaiende bewegingen.
Het oorzakelijke biologische conflict
Omdat hij in die tijd, voordat de allergie zich ontwikkelde, een aantal enorm nare ervaringen had gehad, vermoedde hij altijd dat het daar iets mee te maken had. De symptomen wezen echter op een andere gebeurtenis: Het moet een situatie zijn geweest waarin hij plotseling het gevoel had te falen in zijn bewegingen, de controle te verliezen, de bewegingen met de aangedane spieren - zoals draaibewegingen met zijn armen - niet meer te kunnen uitvoeren. Dit komt omdat de krampen optreden tijdens de epi-crisis van de speciale programma's van de gestreepte spieren. In antwoord op deze vraag werd de tegenstrijdige oorzakelijke gebeurtenis snel geïdentificeerd: Hij had 20 jaar geleden een zwaar auto-ongeluk gehad. Op een bochtige weg realiseerde hij zich plotseling dat hij de controle over de auto was kwijtgeraakt door een technisch defect in de remkrachtverdeling, wat leidde tot een onverwachte en onverklaarbare slingering van de achterkant. Hij kon daardoor niet meer effectief sturen (rotatiebewegingen van de armen tijdens de spasmes), kon zich niet meer op de stoel houden door de daaropvolgende frontale botsing en werd naar voren geslingerd (rugspieren en nek). Hij voelde ook een plotselinge angst (bronchiale spieren met "ah"-geluiden).
De symptomen komen precies overeen met de bewegingen die hij op dat moment niet succesvol kon uitvoeren. En wat werd opgeslagen als trigger, d.w.z. als zogenoemd spoor, waarbij de symptomen in de toekomst altijd optraden? Ten eerste, druk op de kniepees door zwaar remmen (rechts) en afduwen (links), zodat dit de symptomen op latere leeftijd bijzonder sterk triggerde. Vervolgens de sterke emoties - van euforie door het snelle en plezierige bochtenwerk tot plotselinge paniek en angst door het verlies van controle - en ook een plotselinge schrik. Het is absoluut indrukwekkend hoe precies het mogelijk is om te herkennen hoe de sporen zijn opgeslagen en welke spiergroepen reageren.
Oplossing
Toen de oorzaak eenmaal was gevonden en begrepen, was de oplossing in principe vrij eenvoudig. Ten eerste ontkoppelde hij de emotiesporen over een periode van tijd. In overeenkomstige situaties maakte hij zichzelf er steeds van bewust dat de oorzakelijke situatie met het ongeluk lang geleden was en dat er hier en nu geen dreiging van een ongeluk meer is, maar dat alles veilig is. Er is geen gevaar meer om de controle over iets te verliezen en hij heeft zijn spieren volledig onder controle. De gememoriseerde sporen zijn niet langer nodig als alarmsignaal. Nadat de symptomen verder afnamen, had hij uiteindelijk het vertrouwen om de gevreesde kniereflextest uit te voeren en daarmee ook zijn oplossingsexperiment weer uit te voeren - dit was nu ook volledig symptoomvrij. 🙂